EURO-FATCA

EURO - FATCA

Informacje ogólne

Formuła wymiany informacji w standardzie opracowanym przez OECD zakłada, że instytucje finansowe państwa stosującego CRS gromadzą informacje o rachunkach prowadzonych dla zagranicznych podatników, a następnie przekazują te informacje do administracji podatkowych innych państw stosujących ten standard i zainteresowanych wzajemną wymianą. Celem wymiany tych informacji jest przeciwdziałanie uchylaniu się od opodatkowania przez rezydentów podatkowych poszczególnych państw, którzy lokują swoje aktywa w zagranicznych instytucjach finansowych, tj. poza państwem ich rezydencji.

Podstawą prawną stosowania powyższego standardu przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej stała się Dyrektywa Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniającą dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania. Ponieważ standard wymiany informacji jest bliźniaczo podobny do zasad przyjętych w celu wdrożenia amerykańskiej regulacji o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych dla celów podatkowych (powszechnie znanej jako „FATCA"), europejską regulację potocznie nazwano „EURO- FATCĄ”.

Powyższa Dyrektywa, jak również wskazana wyżej wielostronna umowa międzynarodowa (MCAA), zostały w Polsce wdrożone Ustawą z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (dalej „Ustawa”), która weszła w życie 1 maja 2017 r. Ustawa ta nakłada na polskie instytucje finansowe, w tym na Bank Spółdzielczy w Błażowej, określone obowiązki związane z automatyczną wymianą informacji, w szczególności obowiązek określenia rezydencji podatkowej swoich Klientów i przekazywania informacji o rachunkach podlegających raportowaniu. 

Informacje dla Klientów indywidualnych

W przypadku Klientów indywidualnych konieczne jest ustalenie, czy posiadaczem rachunku finansowego jest osoba raportowana, przy czym za osobę taką uznaje się rezydenta podatkowego kraju innego niż Polska i USA. Krajem rezydencji podatkowej jest ten kraj, w którym dana osoba podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego tego kraju. Polska rezydencja podatkowa jest ustalana na podstawie przepisów Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rezydencję podatkową innych państw określają przepisy podatkowe tych państw. Przy określaniu rezydencji podatkowej uwzględnia się również odpowiednie umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania. W szczególnych przypadkach możliwe jest posiadanie rezydencji podatkowej w kilku krajach.

Klient indywidualny, dla którego Bank otworzył rachunek finansowy w dniu 1 maja 2017r. lub po tym dniu:

Ustalenie rezydencji podatkowej tej grupy Klientów odbywa się na podstawie oświadczenia o rezydencji podatkowej („Oświadczenie CRS”) składanego przez Klienta w toku procedury otwierania rachunku finansowego. Bank żąda złożenia Oświadczenia CRS od każdego Klienta. W przypadku powzięcia wątpliwości co do poprawności i rzetelności danych zawartych w Oświadczeniu CRS, Bank może zwrócić się do Klienta o przedłożenie stosownych wyjaśnień, przedstawienia dokumentów lub ponownego złożenia Oświadczenia CRS.

Klient indywidualny, dla którego Bank otworzył rachunek finansowy do dnia 30 kwietnia 2017 r.

W przypadku tej grupy Klientów Bank ustala ich rezydencję podatkową w oparciu o posiadane informacje i dokumenty. Bank może zwrócić się do Klienta o przedstawienie stosownych wyjaśnień, dokumentów, a także złożenie Oświadczenia CRS.

Informacje dla klientów instytucjonalnych

W przypadku Klientów instytucjonalnych konieczne jest ustalenie, czy posiadaczem rachunku finansowego jest osoba raportowana lub podmiot o szczególnym statusie – tzw. „pasywny NFE”, który kontrolowany jest przez rezydenta podatkowego państwa innego niż Polska i USA. Za osobę raportowaną uznaje się podmiot będący rezydentem podatkowym w państwie innym niż Polska i USA, np. spółkę, której miejscem rejestracji jest kraj inny niż Polska i USA. Z kolei „pasywnym NFE” jest podmiot, który nie jest instytucją finansową, zaś większość dochodów takiego podmiotu ma charakter pasywny, np. pochodzi z dywidend od posiadanych akcji.

Klient instytucjonalny, dla którego Bank otworzył rachunek finansowy w dniu 1 maja 2017 r. lub po tym dniu

Ustalenie określonego Ustawą statusu oraz rezydencji podatkowej tej grupy Klientów odbywa się na podstawie oświadczenia („Oświadczenie CRS”) składanego przez Klienta w toku procedury otwierania rachunku finansowego. Bank żąda złożenia Oświadczenia CRS od każdego Klienta. W przypadku powzięcia wątpliwości co do poprawności i rzetelności danych zawartych w Oświadczeniu CRS, Bank może zwrócić się do Klienta o przedłożenie stosownych wyjaśnień, przedstawienia dokumentów lub ponownego złożenia Oświadczenia CRS.

Klient instytucjonalny, dla którego Bank otworzył rachunek finansowy do dnia 30 kwietnia 2017 r.

W przypadku tej grupy Klientów Bank ustala ich status i rezydencję podatkową w oparciu o posiadane informacje i dokumenty. Bank może zwrócić się do Klienta o przedstawienie stosownych wyjaśnień, dokumentów, a także żądać złożenia Oświadczenia CRS.